Evet, sende araba kullanabilirsin!
Tüm kadınlar araba kullanabilir!
2014'ün son günlerine yaklaşırken bu postu muhakkak yazmalıyım; bir yazı grubu halinde, araba kullanma hikayemi tereddütü olan herkesle paylaşmalıyım dedim.
Çünkü; 2014 yılında kendim için yaptığım en iyi şeyin belki de araba kullanmaya başlamak olduğunu söyleyebilirim.
Kadınlar araba kullanamaz.
Kadınlar park yapamaz.
Kadın sürücü mü o?
Kesin kadındır kaza yapan.
vs vs..
diye giden klişeleri uzatabiliriz.
Erkekler mi daha iyi araba kullanır yoksa kadınlar mı gibi gereksiz bir tartışmaya girmeyeceğim.
Çünkü her şey kişi bazında değerlendirilmeli şu hayatta.
Erkekler mi daha iyi resim yapar, kadınlar mı demekten hiç bir farkı yok bu tartışmanın bence.
Aslında 4 yılı aşkındır bir süredir ehliyetim vardı.
Ancak öğrencilik haliyle kullanmaya pek fırsat olmamıştı.
Ben tam olarak arabaya ihtiyacım olduğunu evlendikten sonra anladım.
Önceleri babam kullanıyordu, bir yere gitmem gerektiğinde hep o vardı.
Derken bir gün evlendim, araba aldık, eşim vardı bu seferde.
Lakin eşimle çalışma saatlerimiz uymaz oldu, bir yere giderken götür beni getir beni demek zor geldi.
Üstelik Ankara İstanbul gibi de değil, çoğu zaman araba gideceğiniz yolun süresini yarıdan fazla azaltıyor.
Hele birde benim gibi çıkmanız gereken biraz yokuşunuz varsa..
Ve ilk aşama bu bence.
Yani araba kullanmanın gerekli olduğuna inanmak, bunun farkına varmak.
Bunun artık gereklilik olduğunu görmek.
Bunun ardından gelen ikinci aşama ise iç sesinizin konuşmaya başlaması.
'Neden ben yapamıyorum ki?' dedim.
Otobüste giderken veya eşim araba kullanırken araba kullanan bayanları izledim.
'Hiçbiri benden farklı değil' dedim içimden sonra.
Üçüncü aşama ise tamamen cesaretlenme aşaması.
Sık sık eşime dile getirdim bu durumu.
Hiç bilmiyor değildim sonucunda, babam düz viteste öğretmişti bana kullanmayı.
Üstelik şimdi ki arabamız otomatik vitesti.
Hem ben kendimce cesaretli biriydim.
Evet, evet; bence ben araba kullanabilirdim.